Tuesday, September 4, 2012


सरकारको सुस्तिपना, जनताको निम्ति बन्दैछ सास्ती
पहाड-समतल जताततै अहिले तनाउपूर्ण स्थिति रहेको छ। कतै भल-पैह्रो त कतै बाड अनि कतै डुबौ। जसै भनेपनि प्राकृतिक प्रकोपले कसैलाई छोड्‌ने होइन अनि कसैलाई सानो र ठूलो, धनी र गरीब कसैलाई भन्ने होइन। दोष दिने ठाउँपनि छैन।
यस्तै प्राकृतिक प्रकोपको चपेटमा अहिले परेको छ पूर्वोत्तर राज्यहरूकै केन्द्रविन्दु सिलगढी। गएको आइतबार रातीमात्रै गुलमाखॉंडी क्षेत्रमा महानन्द नदीले बॉंध तोडेर गाउँतिर पसेपछि तीनघुरे, पूर्व कराइबारी, जादुभिट्टा, सिसाबारी, महेशमारी, कोलाबारी, तीनधुरे, पूर्व कराइबारी, मिलन मोड, बाबुबासा, पलास मौजा आदिका 300 भन्दा अधिक घर-परिवार विस्थापित भनेका छन्‌। नदीको जलस्तरमा आएको वृद्धिले बॉंध तोढेर पसेको बाढले तराइमा जुन ताण्डव मच्चायो त्यसले सॉंच्चै जो-कसैको मनमा त्रास उत्पन्न गराउँछ। महानन्दको लगभग 60 प्रतिशत पानी गाउँतिर पसेको बताइएको छ भने बाडप्रभावित सबैलाई अहिले विभिन्न शिविरमा राखिएका छन्‌।
1984-86 पछिको यो अर्को ठूको प्राकृतिक प्रकोपपछि उत्तर बङ्‌गाल विकास मन्त्री गौतम देव, खरसाङका विधायक डा. रोहित शर्मा, नक्सलबाडीका विधायक डा. शंकर मालाकार, सिलगढीका विधायक डा. रुद्रनाथ भट्टाचार्य, महकुमा शासक वैभव श्रीवास्तव लगायत क्षेत्रका मोर्चा नेता शंकर अधिकारी पनि पुगेका थिए। यद्यपि प्रभावितहरूले कसैबाट पनि कुनै प्रकारको तत्काल सकारात्मक प्रतिक्रिया तथा राहत पाएनन्‌।
सोमबारको दिन सिँचाइ मन्त्रीले प्रभावित क्षेत्रको निरीक्षण गरेपनि  उनले पीडितहरूसॅंग कुराकानी गरेनन्‌। जसले गर्दा पीडितहरूले असन्तुष्ट थिए।
अर्कोतिर, प्रायः 50 हजार बाढपीडित रहेको स्थितिमा पनि मुख्यमन्त्री ममता ब्यानर्झी भने जीटीए चुनाउलाई लिएरनै धेर चिन्तित रहेको देखियो, जो पहाडमा पार्टीलाई कसरी दह्रिलो बनाउनेभन्नेतिरै ध्यानाकर्सित रहेको बुझिन्छ। अहिलेसम्म पनि उनले बाढप्रभावित क्षेत्रको न त भ्रमणनै गरिन न त प्रभावित मानिसहरूलाई भेट गरी कुनै शान्तवनानै दिइन्‌। उता जनताको भने न निन्द्रा छ रातमा न भोक छ दिनमा। यद्यपि, सिँचाइ विभागले नदीलाई पुरानै दिशामा फर्काउने एक असफल प्रयास भने नगरेको होइन।
सिचाइँ विभागकै लापरवाहीले यस्तो भएको स्थानीयहरूको दावी रहेको छ भने अझै पनि महानन्दको ताण्डर जारीनै रहेको छ। प्रशासनले पनि यसबेला केही गर्न नसकेर पॉंच दिनपछि आएर हात उठाएपछि अघि आएको  सेनाले यस राहत कार्यलाई आफ्नो हातमा लिँदै स्थितिलाई नियन्त्रणमा ल्याउने पहल गरेको छ। बाढपीडितहरू पनि सेनाकै आशामा छन्‌। 
यद्यपि, अहिले शहरको 50 प्रतिशत क्षेत्र जलप्रभावित रहेको बताइँदैछ भने बिहिबार मात्रै विपक्षी नेता नुरुल इस्लामले परिभ्रण गरे तर अहिलेसम्म पनि सरकार अग्रसर देखिएको छैन। यतिबेला विभिन्न सङ्‌घ-संस्थाहरूले सहयोगको भावना लिएर अघि आएको भएपनि यसबाट समस्याको पूर्ण विारण भने हुनसक्दैन। यहॉं प्रश्न उठ्‌छ, यस्तो स्थितिमा पनि सरकारले किन कानमा तेल हालेर बसिरहेको छ? के सरकारलाई जनतासित कुनै सरोकार छैन? किन चुप लागेर बसिरहेको छ सरकार? सायद सरकारको यो सुस्तिपना जनताको निम्ति सास्ति बनिरहेको छ।

No comments:

Post a Comment